र.वं. ८.१ | अथ तस्य विवाहकौतुकं ललितं बिभ्रत एव पार्थिव:।वसुधामपि हस्तगामिनीमकरोदिन्दुमतीमिवापराम्॥१॥ |
र.वं. ८.२ | दुरितैरपि कर्तुमात्मसात्प्रयतन्ते नृपसूनवो हि यत्।तदुपस्थितमग्रहीदजः पितुराज्ञेति न भोगतृष्णया ॥२॥ |
र.वं. ८.३ | अनुभूय वसिष्ठसम्भृतैः सलिलैस्तेन सहाभिषेचनम्।विशदोच्छ्वसितेन मेदनी कथयामास कृतार्थतामिव ॥३॥ |
र.वं. ८.४ | स बभूव दुरासदः परैर्गुरुणाऽथर्वविदा कृतक्रियः। पवाग्निसमागमो ह्ययं सहितं ब्रह्म यदस्त्रतेजसा ॥४॥ |
र.वं. ८.५ | रघुमेव निवृत्तयौवनं तममन्यन्त नवेश्वरं प्रजाः । स हि तस्य न केवलां श्रियं प्रतिपेदे सकलान्गुणानपि॥५॥ |
र.वं. ८.६ | अधिकं शुशुभे शुभंयुना द्वितयेन द्व्यमेव सङ्गतम्। पदमृद्धमजेन पैतृकं विनयेनास्य नवं च यौवनम् ॥६॥ |
र.वं. ८.७ | सदयं बुभुजे महाभुजः सहसोद्वेगमियं व्रजेदिति । अचिरोपनतां स मेदिनीं नवपाणिग्रहणां वधूमिव ॥७॥ |
र.वं. ८.८ | अहमेव मतो महीपतेरिति सर्वः प्रकृतिष्वचिन्तयत्। उदधेरिव निम्नगाशतेष्वभवन्नास्य विमानना क्वचित्॥८॥ |
र.वं. ८.९ | न खरो न च भूयसा मृदुः पवमानः पृथिवीरुहानिव। स पुरस्कृतमध्यक्रमो नमयामास नृपाननुद्धरन् ॥९॥ |
र.वं. ८.१० | अथ वीक्ष्य रघुः प्रतिष्ठितं प्रकृतिष्वात्मजमात्मवत्तया। विषयेषु विनाशधर्मसु त्रिदिवस्थेष्वपि निःस्पृहोऽभवत्॥१०॥ |
र.वं. ८.११ | गुणवत्सुतरोपितश्रियः परिणामे हि दिलीपवंशजाः । पदवीं तरुवल्कवाससां प्रयताः संयमिनां प्रपेदिरे ॥११॥ |
र.वं. ८.१२ | तमरण्यसमाश्रयोन्मुखं शिरसा वेष्टनशोभिना सुतः । पितरं प्रणिपत्य पादयोरपरित्यागमयाचतात्मनः ॥१२॥ |
र.वं. ८.१३ | रघुरश्रुमुख्स्य तस्य तत्कृतवानीप्सितमात्मजप्रियः। न तु सर्प इव त्वचं पुनः प्रतिपेदे व्यपवर्जितां श्रियम् ॥१३॥ |
र.वं. ८.१४ | स किलाश्रममन्त्यमाश्रितो निवसन्नावसथे पुराद्वहिः।समुपास्यत पुत्रभोग्यया स्नुषयेवाविकृतेन्द्रियः श्रिया ॥१४॥ |
र.वं. ८.१५ | प्रशमस्थितपूर्वपार्थिवं कुलमभ्युद्यतनूतनेश्वरम् ।नभसा निभृतेन्दुना तुलामुदितार्केण समारुरोह तत् ॥१५॥ |
र.वं. ८.१६ | यतिपार्थिवलिङ्गधरिणौ ददृशाते रघुराघवौ जनैः। अपवर्गमहोदयार्थ्योर्भुवमंशाविव धर्मयोर्गतौ ॥१६॥ |
र.वं. ८.१७ | अजिताधिगमाय मन्त्रिभिर्युयुजे नीतिविशारदैरजः।अनपायिपदोपलब्धये रघुराप्तैः समियाय योगिभिः ॥१७॥ |
र.वं. ८.१८ | नृपतिः प्रकृतीरवेक्षितुं व्यवहारासनमाददे युवा।परिचेतुमुपांशु धारणां कुअसपूतं प्रवयास्तु विष्टरम् ॥१८॥ |
र.वं. ८.१९ | अन्यत्प्रभुशक्तिसम्पदा वशमेको नृपतैननन्तरान् ।अपरः प्रणिधानयोग्यया मरुतः पञ्च शरीरगोचरान् ॥१९॥ |
र.वं. ८.२० | अकरोदचिरेश्वरः क्षितौ द्विषदारम्भफलानि भस्मसात्।इतरो दहने स्वकर्मणां विवृते ज्ञानमयेन वह्निना ॥२०॥ |
र.वं. ८.२१ | पणबन्धमुखान्गुणानजः षडुपायुङ्क्त समीक्ष्य तत्फलम्।रघुरप्यजयद्गुणत्रयं प्रकृतिस्थं समलोष्ठकञ्चनः ॥२१॥ |
र.वं. ८.२२ | न नवः प्रभुराफलोदयात्स्थिरकर्मा विरराम कर्मणः । न च् योगविधेर्नवेतरः स्थिरधीरापरमात्मदर्शनात्। ॥२२॥ |
र.वं. ८.२३ | इति शत्रुषु चेन्द्रियेषु च पतिषिद्धप्रसरेषु जाग्रतौ ।प्रसितावुदयापवर्गयोरुभयीं सिद्धिमुभाववापतुः ॥२३॥ |
र.वं. ८.२४ | अथ काश्चिदजव्यपेक्षया गमयित्वा समदर्शनः समाः।तमसः परमापदव्ययं पुरुषं योगसमाधिना रघुः ॥२४॥ |
र.वं. ८.२५ | श्रुतदेहविसर्जनः पितुश्चिरमश्रूणि विमुच्य राघवः।विदधे विधिमस्य नैष्ठिकं यतिभिः सार्धमनग्निमग्निचित् ॥२५॥ |
र.वं. ८.२६ | अकरोत्स तदौर्ध्वदैहिकं पितृभक्त्या पितृकार्यकल्पवित्।नहि तेन पथा तनुत्यजस्तनयावर्जितपिण्डकाङ्क्षिणः॥२६॥ |
र.वं. ८.२७ | स परार्ध्यागतेरशोच्यतां पितुरुद्दिश्य सदर्थवेदिभिः ।शमिताधिरधिज्यकार्मुकः कृतवानप्रतिशासनं जगत् ॥२७॥ |
र.वं. ८.२८ | क्षितिरिन्दुमती च भामिनी पतिमासाद्य तमग्रयपौरुषम्। प्रथमा बहुरत्नसूरभूदपरा वीरमजीजनत्सुतम् ॥२८॥ |
र.वं. ८.२९ | दशरश्मिशतोपमद्युतिं यशसा दिक्षु दशस्वपि श्रुतम् ।दशपूर्वरथं यमाख्यया दशकण्ठारिगुरुं विदुर्बुधाः ॥२९॥ |
र.वं. ८.३० | ऋषिदेवगणस्वधाभुजां श्रुतयागप्रसवैः स पार्थिवः ।अनृणत्वमुपेयिवान् बभौ परिधेर्मुक्त इवोष्णदीधितिः॥३०॥ |
र.वं. ८.३१ | बलमार्तभयोपशान्तये विदुषां सत्कृतये बहु श्रुतम्। वसु तस्य विभोर्न केवलं गुणवत्ताऽपि परप्रयोजना ॥३१॥ |
र.वं. ८.३२ | स कदाचिदवेक्षितप्रजः सह देव्या विजहार सुप्रजा।नगरोपवने शचीसखो मरुतां पालयितेव नन्दने ॥३२॥ |
र.वं. ८.३३ | अथ रोधिसि दक्षिणोदधेः श्रितगोकर्णनिकेतमीश्वरम्।उपवीणयितुं ययौ रवेरुदयावृतिपथेन नारदः ॥३३॥ |
र.वं. ८.३४ | कुसुमैर्ग्रथितामपार्थिवैः स्रजमातोद्यशिरोनिवेशिताम्।अहरत् किल तस्य वेगवानधिवासस्पृहयेव मारुतः॥३४॥ |
र.वं. ८.३५ | भ्रमरैः कुसुमानुसारिभिः परिकीर्णा परिवादिनी मुनेः।ददृशे पवनावलेपजं सृजती बाष्पमिवाञ्जनाविलम्॥३५॥ |
र.वं. ८.३६ | अभिभूय विभूतिमार्तवीं मधुगन्धातिशयेन वीरुधाम्।नृपतेरमरस्रगाप सा दयितोरुस्तनकोटिसुस्थितम्॥३६॥ |
र.वं. ८.३७ | क्षणमात्रसखीं सुजातयोः स्तयोस्तामविलोक्य विह्वला।निमिमील नरोत्तमप्रिया हृतचन्द्रा तमसेव कौमुदी॥३७॥ |
र.वं. ८.३८ | वपुषा करणोज्झितेन सा निपतन्ती पतिमप्यपातयत्।ननु तैलनिषेकबिन्दुना सह दीपार्चिरुपैति मेदिनीम्॥३८॥ |
र.वं. ८.३९ | उभयोरपि पार्श्ववर्तिनां तुमुलेनार्तरवेण वेजिताः। विहगाः कमलाकरालयाः समदुःखा इव तत्र चुक्रुशुः॥३९॥ |
र.वं. ८.४० | नृपतेर्व्यजनादिभिस्तमो नुनुदे सा तु तथैव संस्थिता।प्रतिकारविधानमायुषःसति शेषे हि फलाय कल्पते॥४०॥ |
र.वं. ८.४१ | प्रतियोजयितव्यवल्लकीसमवस्थामथ सत्वविप्लवात्।स निनाय नितान्तवत्सलःपरिगृह्योचितमङ्कमङ्गनाम्॥४१॥ |
र.वं. ८.४२ | पतिरङ्कनिषण्णया तया करणापायविभिन्नवर्णया।समलक्ष्यत बिभ्रदाविलां मृगलेखामुषसीव चन्द्रमाः॥४२॥ |
र.वं. ८.४३ | विललाप स बाष्पगद्गदं सहजामप्यपहाय धीरताम्।अभितप्तमयोऽपि मार्दवं भजते कैव कथा शरीरिषु॥४३॥ |
र.वं. ८.४४ | कुसुमान्यपि गात्रसङ्गमात्प्रभवन्त्यायुरपोहितुं यदि।न भविष्यसि हन्त साधनं किमिवान्यत्प्रहरिष्यतो विधेः॥४४॥ |
र.वं. ८.४५ | अथवा मृदु वस्तु हिंसितुं मृदुनैवारभते प्रजान्तकः।हिमसेकविपत्तिरत्र मे नलिनी पूर्वनिदर्शनं मता॥४५॥ |
र.वं. ८.४६ | स्रगियं यदि जीवितापहा हृदये किं निहिता न हन्ति माम्।विषमप्यमृतं क्वचिद्भवेदमृतं वा विषमीश्वरेच्छया॥४६॥ |
र.वं. ८.४७ | अथवा मम भाग्यविप्लवादशनिः कल्पित एष वेधसा।यदनेन तरुर्न पातितः क्षपिता तद्विटपाश्रिता लता॥४७॥ |
र.वं. ८.४८ | कृतवत्यसि नावधीरणामपराद्धेऽपि यदा चिरं मयि।कथमेकपदे निरागसं जनमाभाष्यमिमं न मन्यसे ॥४८॥ |
र.वं. ८.४९ | ध्रुवमस्मि शठः शुचिस्मिते ! विदितः कैतववत्सलस्तव।परलोकमसन्निवृत्तये यदनापृच्छय गताऽसि मामितः॥४९॥ |
र.वं. ८.५० | दयितां यदि तावदन्वगाद्विनिवृतं किमिदं तया विना ।सहतां हतजीवितं मम प्रबलामात्मकृतेन वेदनाम्॥५०॥ |
र.वं. ८.५१ | सुरतश्रमसम्भृतो मुखे ध्रियते स्वेदलवोद्गमोऽपि ते।अथ चास्मिता त्वमात्मना धिगिमां देहभृतामसारताम्॥५१॥ |
र.वं. ८.५२ | मनसाऽपि न विप्रियं मया कृतपूर्वं तव किं जहासि माम्।ननु शब्दपत्तिः क्षितेरहं त्वयि मे भावनिबन्धना रतिः॥५२॥ |
र.वं. ८.५३ | कुसुमोखचितान् वलीभृतश्चलयन् भृङ्गरुचस्तवालकान्।करभोरु! करोति मारुतस्त्वदुपावर्तनशङ्कि मे मनः॥५३॥ |
र.वं. ८.५४ | तदपोहितुमर्हसि प्रिये! प्रतिबोधेन विषादमाशु मे ।ज्वलितेन गुहागतं तमस्तुहिनाद्रेरिव नक्तमोषधिः॥५४॥ |
र.वं. ८.५५ | इदमुच्छ्वसितालकं मुखं तव विश्रान्तकथं दुनोति माम् ।निशि सुप्तमिवैकपङ्कजं विरताभ्यन्तरषट्पदस्वनम्॥५५॥ |
र.वं. ८.५६ | श्शिनं पुनरेति शर्वरी दयिता द्वन्द्वचरं पतत्रिणम्।इति तौ विरहान्तरक्षमौ कथमत्यन्तगता न मां दहेः ॥५६॥ |
र.वं. ८.५७ | नवपल्लवसंस्तरेऽपि ते मृदु दूयेत यदङ्गमर्पितम्।तदिदं वषहिष्यते कथ् वद वामोरु! चिताधिरोहणम्॥५७॥ |
र.वं. ८.५८ | इयमप्रतिबोधशायिनीं रसना त्वां प्रथमा रहःसखी।गतिविभ्रमसादनीरवा न शुचा नानु मृतेव लक्ष्यते॥५८॥ |
र.वं. ८.५९ | कलमन्यभृतासु भाषितं कलहंसीषु मदालसं गतम्।पृषतीषु विलोलमीक्षितं पवनाधूतलतासु विभ्रमाः॥५९॥ |
र.वं. ८.६० | त्रिदिवोत्सुकयाऽप्यवेक्ष्य मां निहिताः सत्यममी गुणास्त्वया।विरहे तव मे गुरुव्यथं हृदयं न त्ववलम्बितुं क्षमाः॥६०॥ |
र.वं. ८.६१ | मिथुनं परिकल्पितं त्वया सहकारः फलिनी च नन्विमौ।अविधाय विवाहसत्क्रियामनयोर्गम्यत इत्यसाम्प्रतम्॥६१॥ |
र.वं. ८.६२ | कुसुमं कृतदोहदस्त्वया यदशोकोऽयमुदीरयिष्यति।अलकाभरणं कथं नु तत्तव नेष्यामि निवापमाल्यताम्॥६२॥ |
र.वं. ८.६३ | स्मरतेव ससब्दनूपुरं चरणानुग्रहमन्यदुर्लभम्।अमुना कुसुमाश्रुवर्षिणा त्वमशोकेन सुगात्रि! शोच्यसे॥६३॥ |
र.वं. ८.६४ | त्व निःश्वसितानुकारिभिर्बकुलैरर्धचित्तां समं मया।असमाप्य विलासमेखलां किमिदं किन्नरकण्ठि! सुप्यते॥६४॥ |
र.वं. ८.६५ | समदुःखसुखः सखीजनः प्रतिपच्चन्द्रनिभोऽयमात्मजः।अहमेकरसस्तथापि ते व्यवसायः प्रतिपत्तिनिष्ठुरः॥६५॥ |
र.वं. ८.६६ | धृतिरस्तमिता रतिश्च्युता विरतं गेयमृतुर्निरुत्सवः।गतमाभरणप्रयोजनं परिशून्यं शयनीयमद्य मे।।६६॥ |
र.वं. ८.६७ | गृहिणी सचिवः सखी मिथः प्रियशिष्या ललिते कलाविधौ।करुणाविमुखेन मृत्युना हरता त्वां वद किं न मे हृतम्॥६७॥ |
र.वं. ८.६८ | मदिराक्षि ! मदाननार्पितं मधु पीत्वा रसवत्कथं नु मे।अनुपास्यसि बाष्पदूषितं परलोकोपनतं जलाञ्जलिम्॥६८॥ |
र.वं. ८.६९ | विभवेऽपि सति त्वया विना सुखमेतावदजस्य गण्यताम्।अहृतस्य विलोभनान्तरैर्मम सर्वे विषयास्त्वदाश्रयाः॥६९॥ |
र.वं. ८.७० | विलपन्निति कोसलाधिपः करुणार्थग्रथितं प्रियां प्रति।अकरोत्पृथिवीरुहानपि स्रुतसाखारसबाष्पदूषितान्॥७०॥ |
र.वं. ८.७१ | अथ तस्य कथञ्चिदङ्कतः स्वजनस्तामपनीय सुन्दरीम्।विससर्ज तदन्त्यमण्डनामनलायागुरुचन्दनैधसे॥७१॥ |
र.वं. ८.७२ | प्रमदामनु संस्थितः शुचा नृपतिः सन्निति वाच्यदर्शनात्।न चकार शरीरमग्निसात् सह देव्या न तु जीविताशया॥७२॥ |
र.वं. ८.७३ | अथ तेन दशाहतः परे गुणशेषामुपद्दिश्य भामिनीम्।विदुषा विधयो महर्द्धयः पुर एवोपवने समापिताः॥७३॥ |
र.वं. ८.७४ | स विवेश पुरीं तया विना क्षणदापायशशाङ्कदर्शनः।परिवाहमिवावलोकयत् स्वशुचः पौरवधूमुखाश्रुषु॥७४॥ |
र.वं. ८.७५ | अथ तं सवनाय दीक्षितः प्रणिधानाद्गुरुराश्रमस्थितः।अभिषङ्गजडं विजज्ञिवानिति शिष्येण किलान्वबोधयत्॥७५॥ |
र.वं. ८.७६ | असमाप्तविधिर्यतो मुनिस्तव विद्वानपि तापकारणम्।न भवन्तमुपस्थितः स्वयं प्रकृतौ स्थापयितुं पथश्च्युतम्॥७६॥ |
र.वं. ८.७७ | मयि तस्य सुवृत्त! वर्तते लगुसन्देशपदा सरस्वती।श्रृणु विश्रुतसत्वसार!तां हृदि चैनामुपधातुमर्हसि॥७७॥ |
र.वं. ८.७८ | पुरुषस्य पदेष्वजन्मनः समतीतं च भवच्च भावि च ।स हि निष्प्रतिघेन चक्षुषा त्रितयं ज्ञनमयेन पस्यति॥७८॥ |
र.वं. ८.७९ | चरतः किल दुश्चरं तपस्तृणबिन्दोः परिशङ्कितः पुरा।प्रजिघाय समाधिभेदिनीं हरिरस्मै हरिणीं सुरङ्गनाम्॥७९॥ |
र.वं. ८.८० | स तपःप्रतिबन्धमन्युना प्रमुखाविष्कृतचारुविभ्रमाम्।अशपद्भव मानुषीति तां शमवेलाप्रलयोर्मिणा भुवि॥८०॥ |
र.वं. ८.८१ | भगवन्परवानयं जनः प्रतिकूलाचरितं क्षमस्व मे।इति चोपनतां क्षितिस्पृशं कृतवानासुरपुष्पदर्शनात्॥८१॥ |
र.वं. ८.८२ | क्रथकैशिकवंशसम्भवा तव भूत्वा महिषी चिराय सा।उपलब्धवती दिवश्च्युतं विवशा शापनिवृत्तिकारणम्॥८२॥ |
र.वं. ८.८३ | तदलं तदपायचिन्तया विपदुत्पत्तिमतामुपस्थिता।वसुधेयमवेक्ष्यतां त्वया वसुमत्या हि नृपाः कलत्रिणः॥८३॥ |
र.वं. ८.८४ | उदये मदवाच्यमुज्झता श्रुतमाविष्कृतमात्मवत्वया।मनसस्तदुपस्थिते ज्वरे पुनरक्लीबतया प्रकाश्यताम्॥८४॥ |
र.वं. ८.८५ | रुदता कुत एव सा पुनर्भवता नानुमृतापि लभ्यते।परलोकजुषां स्वकर्मभिर्गतयो भिन्नपथा हि देहिनाम्॥८५॥ |
र.वं. ८.८६ | अपशोकमनाः कुटुम्बिनीमनुग्रृह्णीष्व निवापदत्तिभिः।स्वजनाशु किलातिसन्ततं दहति प्रेतमिति प्रचक्षते॥८६॥ |
र.वं. ८.८७ | मरणं प्रकृतिः शरीरिणां विकृतिर्जीवितमुच्यते बुधैः।क्षणमप्यवतिष्ठते श्वसन्यदि जन्तुर्ननु लाभवानसौ॥८७॥ |
र.वं. ८.८८ | अवगच्छति मूढचेतनः प्रियनाशं हृदि शल्यमर्पितम्।स्थिरधीस्तु तदेव मन्यते कुशलद्वारतया समुद्धृतम्॥८८॥ |
र.वं. ८.८९ | स्वशरीरशरीरिणावपि श्रुतसंयोगविपर्ययौ यदा।विरहः किमिवानुतापयेद्वद बाह्यैर्विषयैर्विपश्चितम्॥८९॥ |
र.वं. ८.९० | न पृथग्जवच्छुचो वशं वशिनामुत्तम! गन्तुमर्हसि।द्रुमसानुमतां किमन्तरमं यदि वायौ द्वितयेऽपि ते चलाः॥९०॥ |
र.वं. ८.९१ | स तथेति विनेतुरुदारमतेः प्रतिगृह्य वचो विससर्ज मुनिम्।तदलब्धपदम् शोकघने प्रतियातमिवान्तिकमस्य गुरोः॥९१॥ |
र.वं. ८.९२ | तेनाष्टौ परिगमिताः समाः कथञ्चिद्वलत्वादवितथसूनृतेन सूनोः।सादृश्यप्रतिकृतिदर्शनैह् प्रियायाः स्वप्नेषु क्षणिकसमागमोत्सवैश्च॥९२॥ |
र.वं. ८.९३ | तस्य प्रसह्य हृदयं किल शोकशङ्कुः प्लक्षप्ररोह इव सौधतलम् बिभेद ।प्राणान्तहेतुमपितं भिषजामसाध्यं लाभं प्रयानुगमने त्वरया स मेने ॥९३॥ |
र.वं. ८.९४ | सम्यग्विनीतमथ वर्महरं कुमारमाद्दिश्य रक्षणविधौ विधिवत्प्रजानाम्।रोगोपसृष्टतनुदुर्वसतिं मुमुक्षुः प्रायोपवेशनमतिर्नृपतिर्बभूव॥९४॥ |
र.वं. ८.९५ | तीर्थे तोयव्यतिकरभवे जह्नुकन्यासरय्वोर्देहत्यागादमरगणनालेख्यमासाद्य सद्यः।पूर्वाकाराधिकतरुचा सङ्गतः कान्तयाऽसौ लीलागारेष्वरमत पुनर्नन्दनाभ्यन्तरेषु॥९५॥ |
SHUBHAM UNIYAL
Tuesday, November 23, 2010
RAGHUVANSHAM 8th SARGA
Subscribe to:
Posts (Atom)